21 Φεβρουαρίου 2010

Μάτια μου



Μάτια μου (Στίχοι Γιώργη)


Μάτια μου, γλυκά μου μάτια,
σε κοιτούσα χθες το βράδυ,
εσύ δάγκωνες τα χείλη,
εγώ ήμουν στο σκοτάδι.


Σε κοιτούσα... δεν με είδες,
ήσουν ομορφα ντυμένη,
στα γαλάζια τυλιγμένη,
γύριζες σαν την ανέμη.


Ένιωθες πως σε κοιτούσα,
απ' την πλάτη ως την πατούσα,
σου μυρμήγκιαζε η πλάτη,
μα εγώ δεν σε φιλούσα.


Έψαχνες να βρεις το βλέμμα,
ήξερες πως ήταν ένα,
μα δεν είδες στο σκοτάδι,
των ματιών μου εμέ το χάδι.


Έφυγα πριν καταλάβεις,
πριν με νιώσεις πως ανάβεις,
μία νια φωτιά σ' εμένα,
ξέρω πλέον ...περασμένα.


Ξεχασμένα όμως όχι,
όσα χρόνια κι αν περάσουν,
η καρδιές που αγαπιούνται,
μέρα ή νύχτα δεν ξεχνιούνται.

1 Φεβρουαρίου 2010

Παραμύθι





Σαν παραμύθι ο καημός
σαν ένας μύθος ο λυγμός,
το μυθιστόρημα αργεί,
να πάρει πάλι την στροφή.


Ο στίχος στέκει στην γωνιά
πάλι αυτός κρυφογελά,
κι οι νότες παίζουν τον σκοπό,
ανασεμιάς έναν κλαυθμό.


Μα εσύ ελπίδα μου γλυκιά,
σαν ηλιαχτίδα πρωινού,
σιρόπι γίνεσαι εσύ,
μες στο γλυκό του κουταλιού.


Μου μοιάζεις λίγο μασκαράς,
μια δάκρυ στάζεις, μια γελάς,
σαν παπαρούνα μας κοιτάς,
κι εμείς ρωτάμε που θα πας.


Στάσου λιγάκι την αυγή,
δώσε γελάκι και φιλί,
μια αγκαλιά σου και για μας,
κι ύστερα φεύγεις... σ' άλλους πας.