Αν αγαπάς τόσο πολύ,
τόσο πολύ που είσαι θύμα,
είναι κρίμα
είναι κρίμα.
Κρίμα αγάπης ο καημός,
που θρέφει στεναχώριες,
για τις ψυχές που είναι χώριες,
για τις ψυχές που είναι χώριες...
Μα είναι κρίμα, είναι κρίμα,
που της καρδιά ο πόνος βλέπει στάλες,
που της ματιάς η άκρη θρέφει, μπάλες,
ο δρόμος στρώθηκε κροκάλες,
ο δρόμος στρώθηκε κροκάλες.
Μα είναι κρίμα, είναι κρίμα,
την ευτυχία πήρε ένα κύμα,
τα βότσαλα ματώνουν τις πατούσες,
εκεί, εκεί που με φιλούσες.
εκεί, εκεί, στα μάτια με κοιτούσες.
Εκεί στα μάτια σε κοιτούσα,
στην αγκαλιά μου σε κρατούσα,
τώρα ματώνει η καρδιά μου,
τώρα ματώνει η καρδιά μου.
Η αγάπη έφερε τον πόνο,
εγώ αγαπούσα, είδες; ΜΟΝΟ,
εγώ αγαπούσα, εσύ τον πόνο.
Αν αγαπάς τόσο πολύ,
τόσο πολύ που είσαι θύμα,
είναι κρίμα
είναι κρίμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου