Ακούω τις σκέψεις μου

Ακούω τις σκέψεις μου
ακούω τις ορέξεις μου
τρέχω στις μέρες των ονείρων μου
που λαχταρούν αγάπη γύρων μου.

Τρέχω σε μέρες των καημών
ανασεμιάς και των λυγμών
πληγές γεμάτες αίμα.

Το ψέμα κύλησε οργή
ο χωρισμός ήρθε αυγή
και όλα ήταν ψέμα.

Το δάκρυ έτρεξε βροχή
και η σκληρή η ιαχή
φωνάζει πλέον ΦΥΓΕ.

Ο πόνος τρέχει στη γωνιά
το ψέμα ψάχνει τη μιλιά
το ΑΔΙΚΟ που πνίγει.

Ματοκυλούν οι ιαχές
αγάπης πόνου οι κραυγές
που χάσαν ευτυχία.

Τότε η αγάπη ξεκινά
αρχίζει πια να συγχωρνά
κι ο πόνος να λυγίζει.

Τo δάκρυ χάνει την οργιά
από βροχή σταλαματιά.
και η ΕΛΠΙΔΑ ανθίζει.

Ακούω του νου μου τις φωνές
ακούω κραυγές και ηδονές
που έχουν πια περάσει.

Ακούω τις σκέψεις μου
ακούω τις ορέξεις μου
τρέχω στις μέρες των ονείρων μου
που λαχταρούν αγάπη γύρων μου.